Terapia ericksonowska uznaje nieświadomość za ważne narzędzie możliwe do spożytkowania w pracy terapeutycznej. Kluczowa jest tu orientacja w stronę pozytywnej przyszłości, tak więc celem terapii nie jest introspekcja i zrozumienie przyczyn problemu, ale kreatywna zmiana. Charakterystyczne dla tego nurtu jest wykorzystanie opowieści terapeutycznych i metafor, a także zjawisk zachodzących podczas transu terapeutycznego. Psychoterapeuta opiera się na spożytkowaniu wszystkich aspektów funkcjonowania człowieka, zwłaszcza zasobów, jakie każdy na przestrzeni życia zgromadził.